حاج میرزا عبدالحسین ذوالریاستین نعمت اللهی شیرازی ملقب به مونسعلی شاه یکی از اقطاب سلسلهء نعمت اللهی در سال 1315 ش در چهار سو چوبی تهران خانه ای خرید و آنرا خانقاه کرد.از استاد سید جلال همایی خواسته شد که برای آنجا ماده تاریخی بسراید و استاد شعر زیر را سرودند:
حبذا خانقهی کش باشد / آسمان درگه و کیوان دربان
جایگاهی زشرف خانهء حق / خانقاهی بصفا کعبهء جان
جز بگمراهی و خذلان نرسد / هر که زین درگه برتافت عنان
خاک این در بمثل آب بقاست / که دهد زندگی جاویدان
بانیش همت مونسعلی است / نور دین شمس زمین قطب زمان
شخص او در بر ارباب سلوک / هست برهان شهود و عرفان
خویشتن را ز خطا خانهء جهل / برهان بامداد این برهان
در سرت گر هوس سر خداست / سر مدار از قدم پیر مغان
پیر روشندل درویشانست / بصفا راهبر پیر و جوان
دل او آینهء غیب نماست / که کند آگهت از راز نهان
همت از درگه این پیر طلب / تا شوی واقف از اسرار چهان
خانهء اهل دل آباد نمود / خانه اش باد همی آبادان
چون بنا شد ز صفا خانهء حق / طرب انگیزتر از باغ جنان
بهر تاریخ بنا گفت سنا / با صفا خانهء حق شد بنیان
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر