یکی از فرماندهان مظلوم جنگ که پس از پایان جنگ لباس رزم را از تن مجروح وخسته خود در آورد و لباس مقدس کارگری سالهای قبل از انقلاب خود را پوشید، و زندگی ساده و درویشی خود را بر مسند قدرت ترجیح داد؛ مرحوم شهید داود کریمی بود. وقتی که چند سال پیش دارفانی را وداع کرد و او را به جایگاه ابدی اش تشییع می کردند مدام این دو بیت نواب صفا در ذهنم تکرار می شد:
یاران ازین سراچه برون پا گذاشتند / ما را غریب و بی کس و تنها گذاشتند
ای روزگار یکسره ارزانی تو باد / این منت حیات که بر ما گذاشتند
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر