دکتر محمد قریب از جمله پزشکانی بود که نان را به نرخ روز نخورد و برای تقرب به حکومت سیاست را پلکان ترقی ننمود. او در این راه شیوه ومرام مهندس بازرگان را طی می کرد وحاظر نشد اخلاق مداری را فدای سیاست کند.او تا آخر عمر از نزدیکترین دوستان مهدی بازرگان باقی ماند .در یکی از نامه هایش که از خانه خدا برای او می نویسد به جدایی اش از او چنین اشاره می کند:
بازرگان عزیزم
در هیچ لحظه وجود نازنین تو وسایر اصحابت در این سفر از من جدا نبود.لبیکی نگفتم و طوافی نکردم و استغاثه ای ننمودم که تو مد نظر نباشی،افسوس که
به طواف کعبه رفتم به حرم رهم ندادند / که تو در برون چه کردی که درون خانه آیی
امیدوارم هر چه خیر وصلاح تو و یارانت است پیش بیاید واز فضل خدا باز می طلبم که چشمان مشتاق مرا بدون نظارت اجنبی به دیدارت روشن نماید.با لطف الهی سفر به خوشی سپری شد . ظاهر اعمال انجام گرفت. از معنی و قبول و اثر آن خود صاحب خانه بیشتر خبر دارد، در خودم که نشانه ای نمی بینم.
.....
شهروند امروز/-23/4/87/ص101
بازرگان عزیزم
در هیچ لحظه وجود نازنین تو وسایر اصحابت در این سفر از من جدا نبود.لبیکی نگفتم و طوافی نکردم و استغاثه ای ننمودم که تو مد نظر نباشی،افسوس که
به طواف کعبه رفتم به حرم رهم ندادند / که تو در برون چه کردی که درون خانه آیی
امیدوارم هر چه خیر وصلاح تو و یارانت است پیش بیاید واز فضل خدا باز می طلبم که چشمان مشتاق مرا بدون نظارت اجنبی به دیدارت روشن نماید.با لطف الهی سفر به خوشی سپری شد . ظاهر اعمال انجام گرفت. از معنی و قبول و اثر آن خود صاحب خانه بیشتر خبر دارد، در خودم که نشانه ای نمی بینم.
.....
شهروند امروز/-23/4/87/ص101
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر