خسته شد جان و تنم زین همه تکراری ها

در واقع آدمیزاد با پا نهادن به زمین وپیوستن به زمان، خود را با ابدیت پیوند داد وگرنه گذشتهء زمین پیش از انسان هیچ است وآینده زمین نیز با این همه بمب اتمی ،بعد ازعدم انسان،هیچ است.تنها میان این دو عدم،فاصله حیات و وجود آدمی است.
و بزرگان ما نیز در اغتنام آن فرموده اند:
ما کان مضی،و ماسیاتیک،فاین / قم فاغتنم الفرصه بین العدمین
استاد باستانی پاریزی پس از ذکر مطلب فلسفی فوق می نویسند : در دنیا تنها یک تن بود که این فرصت را غنیمت شمرد،وآن نیز فرصه الدوله شیرازی بود که زن نگرفت و پس از 69 سال زندگی در سال 1339 ق فوت کرد.در حالیکه وضع ما چنین است:
باز شب آمد و شد اول بیداری ها / من و سودای دل و فکر گرفتاری ها
شب خیالات و همه روز تکاپوی حیات / خسته شد جان و تنم زین همه تکراری ها
......
باستانی پاریزی/نون جو و دوغ گو/ص27