دو رهبر انقلاب هندوستان(گاندی و نهرو) نه تنها در اذهان مردم هند بلکه در همه کشورهای جهان از جمله در میان مردم ما به بزرگی نام برده و ستایش می شوند.
وقتی نخست وزیر و سیاستمدار نامدار هندوستان جواهر لعل نهرو در خرداد ماه 1343 ش از دنیا رفت، مرحوم استاد جلال الدین همایی در نوصیف او سرودند:
الا ای گرفتار دار غرور / مشو غافل از مرگ و تابوت و گور
بعبرت نظر کن یکی سوی آن / که بود افتخار زمین و زمان
کهن ملک هندوستان زو نواست / زناماوران نام او نهرو است
ندیدی که آمد چها بر سرش / فلک داد بر باد خاکسترش
بچنگ قضا گاه درندگی / برابر بود شاهی و بندگی
چو آهنگ رفتن کند جان پاک / چه بر تخت مردن چه بر روی خاک
نمرده است نهرو که او زنده است / تنش رفته و روح پاینده است
خوشا حال آن مرد روشن روان / که در مرگ شد زندهء جاودان
از این سر گذشت ای پسر پند گیر / چو نهرو بمان و چو نهرو بمیر
.......
دیوان سنا/ص210
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر