۱۳۸۸ شهریور ۱۸, چهارشنبه

سفیر مذهب حق پیشتاز جانبازان

اواخر دههء هشتاد در قرن چهادهم قمری بدستور مرجع تقلید شیعیان حضرت آیت الله سید محسن حکیم کتیبهء مرقد مطهر حضرت مسلم بن عقیل در اصفهان توسط آقای حسین پرورش ساخته شد و قرار شد اشعار روی آنرا استاد جلال همایی بسرایند. استاد قصیدهء زیر را گفتند و با انتخاب ایشان چهارده بیت برای ضریح انتخاب گردند:
اگر جمال عمل خواهی و مقام جمیل / بیا بروضهء درگاه مسلم بن عقیل
سفیر مذهب حق پیشتاز جانبازان / که در طریق رضای خدای گشت قتیل
هماره در حرم قدس او فرشته ز عرش / پیام آور تسبیح باشد و تهلیل
ز چاکران او یکی بود میکال / ز خادمان در او یکی بود جبریل
ز وصف مرتبتش دست لفظ کوتاه است / و گر بمدحش گویی هزار بحر طویل
بهر سلام که گویند زائران درش / رسد ز پاسخ حقشان هزار اجر جزیل
بدعوتی که ز اهل عراق آمده بود / امام کردش زی کوفه از مدینه گسیل
که تا تمام شود حجت خدای بخلق / بگمرهان طریقش رسول کرد و دلیل
شهید گشت در این راه و فخر داشت که کرد / درود حق و رضای امام را تحصیل
و رابعز شهادت مقام و منزلتی است / که نفس عاقله از درک کنه اوست علیل
گمان مبر که رسی با عصای کور آنجا / که پای واهمه لنگ است و چشم عقل کلیل
حقیقتی که شه کربلا ست مجمل او / ز مسلم است و شهیدان دیگرش تفصیل
تبارک الله از این بارگه که بر در او / بحاجتند شهان چون گدای ابن سبیل
در این رواق مطهر سزد که افروزند / زهمر و ماه چراغ،از ستارگان قندیل
مسافران که بیابند فیض این در گاه / بدل بقصد اقامت کنند عزم رحیل
بسای جبهه بر این در که خسروان جهان / کنند فخر ز خاکش بسجده و تقبیل
بسای جبهه بر این در که از غبار رهش / بحجله گاه جنان حور عین کند تکحیل
در این مقام کریم از خدای حاجت خواه / که حق مهم تو را می شود کفیل و وکیل
کسی که قصد خرابی این مشاهد کرد / همان ببیند کز کعبه دید صاحب فیل
ز مکر دشمن اندیشه یی نباید داشت / که کید خصمان دارد خدای در تضلیل
کسی که تفرقه انداخت در مسلمانان / جزای خویش ببیناد روز ویل و عویل
زجاه مسلم این بقعه فر و جاه گرفت / چنانکه کعبه شرف یافت از مقام خلیل
فزود رونق این روضه از ضریح که ساخت / امام و سید ما محسن حکیم جلیل
زعیم شیعه که در دین و دانش وتقوی / بصدق در خور تعظیم باشد و تبجیل
بسال سیصد و هشتاد ونه ز بعد هزار / شد این ضریح نوآئین در اصفهان تکمیل
حسن پرورش اصفهانیش صانع / مباشر عملش سید سمی خلیل
سنا سرود مر این چامه را و از حق است / امید خیر کثیرش بدین متاع قلیل
.....
دیوان سنا/37

هیچ نظری موجود نیست: