بدیدم عاشقی را دست بسته

دکتر مریم میر هادی، فرزند سید علی اکبر رفعت، نظام امیر تومان شهر شیراز بود. او در کودکی پدر ومادرش را از دست داد و عمویش سرهنگ سید ابو القاسم میر هادی سرپرستی او را بعهده گرفت و او دوران مدرسه و تعلیم وتربیت را در تهران گذراند و در سال1310 برای تحصیلات پزشکی به فرانسه رفت.

در سال 1300 روزنامه اقدام توسط عباس خلیلی مسابقه ای درباره هدیهء عاشق مطرح کرده بود و خانم میر هادی متخلص به ناهید شعر زیر را سروده بود:

بدیدم عاشقی را دست بسته / دل از دنیا و ما فی ها گسسته

برای مرگ پا یک جا نهاده / سر یک پای محکم ایستاده

پس از ایام هجر و حال امید / به طرف بوستان باری خرامید

به خوبی با دلی خالی ز هر غم / زمانی چند خوش بودند

با همگلی معشوقه ناگه دید در آب / عنان از کف نهاد و گشت بی تاب

که هست این گل جنان محبوب رعنا / زبس باشد قشنگ و خوب و زیبا

چو عاشق این سخن را کرد ادراک / ز جان دادن نبودش ذره یی باک

گل از عاشق گرفت آن شوق بر فرق / ولی عاشق به آب دجله شد غرق

دم مردن چنین گفت آن ستمکش / به یار دلنواز آن شوخ مهوش

وصال دوست چندان خواستارم / که در راهش چنین جان می سپارم

نما(ناهید) شرح قصه کوتاه / بساز اندر جهان با ناله و آه
....
حافظ شماره 50-اردیبهشت 1387/ص5