۱۳۸۸ شهریور ۲۳, دوشنبه

آه کز کودک مزاجی های ابناء زمان


مرحوم میرزا عبدالعظیم خان قریب روزی در کلاس دانشکده به دانشجویانش می گوید:"آنروز که من در دهات گرکان تدریس می کردم برای محصلین مکتب،کلیله ودمنه یاد می دادم.چون دبستان افتتاح شد،در آنجا هم کلیله درس می دادم و وقتی به تهران آمدم و در دارالفنون ومدرسهء علمیه و شرف و سایر دبیرستانها هم برنامه کتب فارسی همین کلیله و دمنه بود وامروز در مقطع لیسانس و دکتری نیز باز کلیله ودمنه را تفسیر می کنم.البته کلیله همان کلیله است،منتهی یک روز محصلین دبیرستانها ی ما سطح اطلاعاتشان در حد مکتب و دبستانهای قدیم شده بود وناچار کلیله خوانی می کردند،امروز هم سطح کار شماها به آنجا رسیده که نمی شود از کلیله بالاتر رفت".
استاد باستانی پاریزی پس از بیان مطلب فوق این شعر را می آورند:
آه کز کودک مزاجی های ابناء زمان
ابجد ایام طفلی را ز سر باید گرفت
....
باستانی پاریزی/زیر این هفت آسمان/ص234

هیچ نظری موجود نیست: