وقتی در اولین سالگرد انقلاب مشروطیت کلنل لیاخوف روسی به امر پادشاه میدان بهارستان را به توپ بست و به خانهء ملت و مسجد در آن میدان گلوله پرتاب نمود،یکی از شاهزادگان قاجاری بنام ظهیر الدوله صفا اشعاری را خطاب به محمد علی شاه می سراید که چنین است:
مگر به عرض حضور تو نارسانده کسی / که گندمی که نمایند زیر خاک،نهان
نخست چون که شود سبز،لاغر است و تنک / چنان که می نپسندند زارع و دهقان
برای مصلحت دهقنت،یله سازد / گله،به مزرعهءکدخدای ده،چوپان
لگد کنند و چرند آنچه گندم وسبزه است / چنانکه دائر و بائر همه شود یک سان
چوبگذرد دو سه روزی از آن،همان گندم / بروید از نو و سبز زان شود بستان
ستبر پنجه زند هفت سنبل آرد بار / چنان که وعده نموده خدای در قران
بکاشت ملت بیچاره تخم آزادی / ز بعد بندگی قرن های بی پایان
چو سر ز خاک بر آورد،امر فرمودی / به مردمی همه اهریمنان بی ایمان
که خاک مجلس و مسجد همی دهند به باد / کشند مردم مظلوم را زپیر و جوان
شها چراندی اگر سبز حاصل ملت / به هوش باش که رویاندش خدای جهان
....
باستانی پاریزی/هواخوری باغ/ص38
مگر به عرض حضور تو نارسانده کسی / که گندمی که نمایند زیر خاک،نهان
نخست چون که شود سبز،لاغر است و تنک / چنان که می نپسندند زارع و دهقان
برای مصلحت دهقنت،یله سازد / گله،به مزرعهءکدخدای ده،چوپان
لگد کنند و چرند آنچه گندم وسبزه است / چنانکه دائر و بائر همه شود یک سان
چوبگذرد دو سه روزی از آن،همان گندم / بروید از نو و سبز زان شود بستان
ستبر پنجه زند هفت سنبل آرد بار / چنان که وعده نموده خدای در قران
بکاشت ملت بیچاره تخم آزادی / ز بعد بندگی قرن های بی پایان
چو سر ز خاک بر آورد،امر فرمودی / به مردمی همه اهریمنان بی ایمان
که خاک مجلس و مسجد همی دهند به باد / کشند مردم مظلوم را زپیر و جوان
شها چراندی اگر سبز حاصل ملت / به هوش باش که رویاندش خدای جهان
....
باستانی پاریزی/هواخوری باغ/ص38
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر