رقص آن باشد که از جهان برخیزی

"وقتی در سمینار خیام وهند که مرکز زبان فارسی و تحقیقات آسیای مرکزی در دانشگاه جواهر لعل نهروبرگزار کننده آن بود شرکت کرده بودم .در یکی از برنامه ها که مخصوص موسیقی و شعر و قوالی عارفانه بود، بعد از ازبکان نوبت مصری ها رسید که با عود ونی زمینه را برای ورود یک رقص کننده آماده کردند. آن مرد درست مصداق تعبیر شهاب الدین سهروردی بود که گویی جانی است در قفسی جای گرفته،هر آن دیواره های قفس را به بالا و پایین و چپ و راست حرکت می داد."
استاد باستانی پاریزی پس از تعریف از آن هنرمند مصری می گوید:بی اختیار به یاد اوحدالدین کرمانی افتادم که در باب رقص می گوید:
رقص آن نبود که هر زمان برخیزی / بی درد چو گرد از میان برخیزی
رقص آن باشد که از جهان برخیزی/ دل ،خرقه کنی،از سر جان برخیزی
.....
باستانی پاریزی/هواخوری باغ/ص321