نام همسر حافظ را برخی شاخه نبات، دانسته اند. ولی بخاطر غیر مرسوم بودن آن، احتمال بیشتر آن است ؛که نسرین بوده باشد:
خوش بود لب آب و گل و سبزه و نسرین
افسوس که آن سرو روان رهگذری بود
همسر حافظ در زمان سلطنت شاه شجاع و صدارت خواجه تورانشاه ، در سال 760 از دنیا رفته است، او در سوگ همسرش سروده است:
زکوی یار می آید نسیم باد نوروزی / از این باد ار مدد خواهی چراغ دل بیفروزی
ندانم نوحهء قمری به طرف جویباران چیست / مگر او نیز هم چون من غمی دارد شبان روزی
جدا شد یار شیرینت کنون تنها نشین ای شمع / که حکم آسمان این است اگر سازی اگر سوزی
نه حافظ می کند تنها دعای خواجه توران شاه / زمدح آصفی خواهد جهان عیدی و نوروزی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر