سه تار دستخوش زخمهء عبادی بود

احمد عبادی موسیقیدان بزرگی گه با سه تار خود روح جدیدی در آهنگهای دهه های بیست به بعد ایجاد کرد. روزی مرحوم محمد حسین شهریار بهمراه خوانین بختیاری، سا ز شورانگیز استاد احمد عبادی را می شنوند که همگی به شوق می آیند. استاد شهریار شعر زیر را در خصوص آن شب می سرایند:

شب گذشتهء ما بامداد شادی بود / ز شامگاه بلبخند بامدادی بود

چو گوهری که در انبانهء خزف باشد / شب مراد در ایام نامرادی بود

بخانواد ه ای از بختیاریان بودم / که مهد عصمت و آزادگی و رادی بود

زشوق سوز دل آمیختم بنالهء ساز / که ساز در کف معبود من عبادی بود

چراغ دیده مرحوم میرزای شهیر / که شهره در همه عالم باوستادی بود

بساز وپنجهء استاد نکته ها می رفت / که ابتکاری و ذوقی و اجتهادی بود

خلاصه آنکه بما دوش بی ارادهء ما / شبی گذشت که پنداشتی ارادی بود

مداد سر بخط شهریار شیرینکار سه تار دستخوش زخمهء عبادی بود
....
خارات نواب صفا/ص47