زمانی ابراهیم رمضانی مدیر انتشارات ابن سینا در کتابفروشی
اش ،مراسمی را جهت قدردانی مولفان و نویسندگان تشکیل داده بود و سخنرانی کرد و
گفت:ما ناشران باید قدر مولفین را بدانیم و به آنان خدمت کنیم و مولف مثل درخت
است،ناشر باید حتما" کود بدهد تا ثمری ببرد!
دکتر باستانی پاریزی در ادامه خاطره آنروز می نویسند:چند
نفر از نویسندگان با خندهء کوتاهی شوخی چسبناک رمضانی را زیر سبیلی رد کردند،اما
مخلص به شوخی گفتم:شرطش آن است که کود شیمیایی باشد.سپس یاد شعر اشراق اصفهانی
افتادم که:
چون شاخ خشک نی ثمر استم،نه سایه ای
آتش به من زنید که در خورد آتشم
....
باستانی پاریزی/خودمشت مالی/ص390
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر