یکی نغز بازی کند روزگار

شوخی روزگار است تا مجمعی از مهندسان محترم کشور را ملتزم ساخته که بیایند به حرف های یک معلم تاریخ گوش کنند.معلمی که اگر یک نمره هشت –آن هم ارفاقی-از معلم یزدی ریاضی خود نگرفته بود،آن سال تجدید می شد و به دانشسرای مقدماتی و بعد به دانشگاه تهران نمی آمد تا درس تاریخ بخواند:

چه گوئی که کام خرد توختم / همه هر چه بایست آموختم

یکی نغز بازی کند روزگار / که بنشاندت پیش آموزگار

.....

باستانی پاریزی/کاسه کوزه تمدن/ص68