۱۳۸۹ مرداد ۲۷, چهارشنبه

به روز بی کسی،کس نیست غیر از شمع یار من

در 28 مرداد سال 1332 ،وقتی خانه دکتر مصدق را به توپ بستند.سپهبد زاهدی بر یک تانک ارتشی سوار شد و جمعی نیز هم به دیوارهای تانک آویختند و خود را به اداره رادیو در سید خندان رساندند و در آنجا پیروزی خود را بر دولت مردمی مصدق اعلام نمود.
بعدها همه کسانی که می خواستند وکیل و وزیر و مدیر کل و غیره شوند ،می گفتند ما هم همراه زاهدی بر تانک نشستیم و رادیو را گرفتیم.
آقای خسرو شاهانی که در مجله خواندنیها "نمد مالی" را می نوشت. یک روز گفت با یک آمار سر دستی می توان فهمید چند نفر می توانند برروی یک تانک سوار شوند!ده تا؟صدتا؟هزارتا؟
استاد باستانی پاریزی در ادامه می نویسند؛مردم بعد از کودتا سه دسته شدند:
1 -آنها که قبل از کودتاخواستند سوار شوند،ولی در خیابان هاکشته شدند.
2 -آنها که پس از کودتا واقعا" یا مجازا" سوار شدند و به مقصد رسیدند.
3 -اکثریتی که هر چه دویدند به تانک نرسیدند و مصداق این شعر شدند:
به روز بی کسی،کس نیست غیر از شمع یار من
ولی او هم ندارد طاقت شب های تار من

هیچ نظری موجود نیست: