همزمان با پیروزی انقلاب در بهمن 1357 ،سیاوش کسرایی ،سرود "والا پیام دار محمد" را ساخت که فریدون منفرد زاده بر روی آن آهنگ گذاشت و فرهاد مهراد آنرا با ضربات کوبنده و مارش وار در فضایی حماسی خواند:
< الملكُ يبقيٰ مع الكفر، و لايبقيٰ مع الظلم! >
< الملكُ يبقيٰ مع الكفر، و لايبقيٰ مع الظلم! >
*
والا پيام‌دار، محمد!
گفتی كه یک ديار
هرگز به ظلم و جور
نمی‌ماند برپا و استوار!
...
آن‌گاه، تمثیل‌وار
کشيدی عبای وحدت
بر سر پاکان روزگار!
...
در تنگ پرتبرک آن نازنین عبا،
- دیرینه! ای محمد!
جا هست بیش و کم،
آزاده را
که تیغ کشیده‌ست بر ستم؟!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر