روزی خدمت امام خمینی بودیم که بحث مشروب فروشی و آتش زدن
اثاثیه آنجا مطرح شد.امام معتقد بودند:
آتش سوزی جایز نیست حتی شکستن شیشه ها هم جایز نمی باشد و
آن اثاثیه مالیت دارند .آنچه مالیت ندارد
خود مشروب است؛ولی آن شیشه نه نجس است نه حرام و اگر شیشه را بشویند حلال
است و مردم از آن استفاده می توانند بکنند.
در همان جلسه مرحوم پدر آیت الله فاضل لنکرانی هم حضور
داشتند و می گفتند:اثایه هم به تبع همان مشروب چون مال حرام است هیچ اشکالی شکستنش
ندارد.
دکتر زریاب خویی در ادامه خاطره خود می نویسند:بحث خیلی داغ
شده بود و من نمی خواستم در بحث فقهی وارد شوم ولی گفتم:در تاریخ هر چه اتفاق افتاده ،هم شراب
را ریخته اند و هم جام و ظرف را شکسته اند
.چنانکه حافظ می گوید:
محتسب خم شکست و من سر او
سن بالسن
و الجروح قصا ص
وادامه دادم:در زمان فتحعلی شاه یکی از علمای درجه یک تهران
دستور داد که میخانه ها را تعطیل کنند.خودش آمد و خم و شیشه ها را شکست و بالاخره
دولت دخالت کرد و شاعری رباعی زیر را سرود:
زاهد بشکست از سر خامی خم می
اسباب نشاط میگساران شد طی
گر بهر خدا شکست پس وای به ما
وربهر ریا شکست پس وای به وی
...
روزنامه اطلاعات/6دی ماه 1391/شماره 25490/ضمیمه فرهنگی/ 2
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر