بعد از آنکه حزب توده در قضیه پیشه وری در سال 1325 شکست سنگینی را متحمل شد،رهی معیری با فرارسیدن نوروز آنسال ،شعری در خصوص سال گذشته از دیدگان رهبران حزب می سراید:
عید آمد و روزگار نو شد / نوروز رسید و کار نو شد
بگذشت زعمر خلق سالی / از بهر یکان یکان بمالی
پرسی اگر از سران توده / که امسال نصیبتان چه بوده
گویند که از سیاه بختی / سالی طی شد ولی به سختی
از پیشهء خود ثمر ندیدم / وز پیشه وری هنر تدیدیم
از حال شبستری چه پرسی / کز هول خزیده زیر کرسی
از آن همه کاسه کوزه داری / شد حاصل روستا خماری
یاران کهن کنار رفتند / رفتند ولی به دار رفتند
پیوست بهار ما به زردی / ای سال برو که برنگردی
عید آمد و روزگار نو شد / نوروز رسید و کار نو شد
بگذشت زعمر خلق سالی / از بهر یکان یکان بمالی
پرسی اگر از سران توده / که امسال نصیبتان چه بوده
گویند که از سیاه بختی / سالی طی شد ولی به سختی
از پیشهء خود ثمر ندیدم / وز پیشه وری هنر تدیدیم
از حال شبستری چه پرسی / کز هول خزیده زیر کرسی
از آن همه کاسه کوزه داری / شد حاصل روستا خماری
یاران کهن کنار رفتند / رفتند ولی به دار رفتند
پیوست بهار ما به زردی / ای سال برو که برنگردی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر