وقتی رژیم پهلوی اول ،دکترین ملی گرایی را در مقابل پان عربیسم قرار داد ،تصمیم به بازسازی چهره های ملی ایران گرفت.
در سال 1314 بنای با شکوه مزار ابوالقاسم فردوسی افتتاح شد و همچنین به مناسبت هزاره حکیم طوس جشنی در آرامگاه او برگزار شد که از شاعران و نویسندگان دعوت شد تا آثار خود را به مراسم ارسال دارند. سید محمد حسین شهریار جوان شعر زیر را به همان مناسبت سرودند:
سخن، آیینه ی غیبی است اسرار نهانی را / سخنور در زمین ،ماند سروش آسمانی را
نیرزد-گوید:این زندان گیتی زندگانی را / به مرگ خویش چون یابد حیات جاودانی را
زهی مردی که بختش تا جهان باشد جوان باشد / خوشا مرگی که خوش تر از حیات جاودان باشد
به هنگامی که نادانی به گیتی حکمفرما بود / تمدن در جهان هم خوابه ی سیمرغ و عنقا بود
در ایران کیش زردشت آفتاب عالم آرا بود / همای فتح و نصرت هم عنان پرچم ما بود
ز بام قصر دارا سر زدی خورشید دانایی / وز او تابیده در آفاق انوار توانایی
جهان را تا جهانیان بود،زنده نام ایران بود / خوشا ایران زمین،تا بود،مهد علم و عرفان بود
ز سرو و سوسن دانش یکی زیبا گلستان بود / هزار آوای این گلشن هزاران در هزاران بود
جمال گلبنا نش مایه ی اقبال و پیروزی / نوای دلپذیر بلبلانش دانش آموزی
در سال 1314 بنای با شکوه مزار ابوالقاسم فردوسی افتتاح شد و همچنین به مناسبت هزاره حکیم طوس جشنی در آرامگاه او برگزار شد که از شاعران و نویسندگان دعوت شد تا آثار خود را به مراسم ارسال دارند. سید محمد حسین شهریار جوان شعر زیر را به همان مناسبت سرودند:
سخن، آیینه ی غیبی است اسرار نهانی را / سخنور در زمین ،ماند سروش آسمانی را
نیرزد-گوید:این زندان گیتی زندگانی را / به مرگ خویش چون یابد حیات جاودانی را
زهی مردی که بختش تا جهان باشد جوان باشد / خوشا مرگی که خوش تر از حیات جاودان باشد
به هنگامی که نادانی به گیتی حکمفرما بود / تمدن در جهان هم خوابه ی سیمرغ و عنقا بود
در ایران کیش زردشت آفتاب عالم آرا بود / همای فتح و نصرت هم عنان پرچم ما بود
ز بام قصر دارا سر زدی خورشید دانایی / وز او تابیده در آفاق انوار توانایی
جهان را تا جهانیان بود،زنده نام ایران بود / خوشا ایران زمین،تا بود،مهد علم و عرفان بود
ز سرو و سوسن دانش یکی زیبا گلستان بود / هزار آوای این گلشن هزاران در هزاران بود
جمال گلبنا نش مایه ی اقبال و پیروزی / نوای دلپذیر بلبلانش دانش آموزی
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر