۱۳۸۹ مهر ۲۰, سه‌شنبه

گل عاشقی بود و عشقیش نام

سردار سپه پس از محکم شدن جای پایش در قدرت مقدمات کنارگزاردن حاکمان قاجاریه را در سر می پروراند. هر کس که با او مخالفت می کرد، از صفحهء روزگار محو می شد.از جمله افراد معترض به دیدگاهای او می توان به میرزاده عشقی اشاره نمود که سرانجام در 14 تیر ماه 1303 در منزلش توسط  عوامل  وزیر جنگ با آتش گلوله  در 31 سالگی ترور شد.  ملک الشعرای بهار درباره این ماجرا می سراید:
ز معدن جدا گشت سر بی سیا / گدازان چو آه دل بینوا
ز صنع بشر نرم چون موم شد / سپس سخت چون بیخ ز قوم شد
چو افعی به غاری درون جا گرفت / به دل کینهء مرد دانا گرفت...
ز ظالم بگردید و پیمان گرفت / سوی کاخ مظلوم جولان گرفت
زدیوار عشقی درین بوم وبر / ندید ایچ دیوار کوتاه تر
بر او تاختن برد یک بامداد / گل عمر او چید و بر باد داد
گل عاشقی بود و عشقیش نام / زعشق وطن خاک شد،والسلام
نمو کرد و بشکفت و خندید و رفت / چو گل،صبحی از زندگی دید و رفت
....
روزنامه بهار/11/4/79

هیچ نظری موجود نیست: