تا توآسمان من شوی

وقتی آبان ماه از راه می رسد،یاد دو فرهیخته بنام ؛مرحوم امین ا...رضایی و مرحوم قیصر امین پور می افتم.دایی امین که با نقاشی ها و هنرش مرا به خدا می رساند و اشعارش بخصوص اشعار و ترانه های همدانی اش همگی فامیل را شاد و مسرور می کرد.و اما چهره ماندگار دیگر استاد همیشه سبزم مرحوم قیصر است که نزدیک ده سال همسایه دیوار به دیوارمان بود و چندی نیز شاگردی مکتبش را نمودم.
پوپک نیک طلب در ادامه سخنان خود می گوید :شعر زیر را برای آن دو عزیز سفر کرده آبان ماه سروده ام:

شور عاشقانه ام برای تو

حس شاعرانه ام برای تو

تا تو سرنوشت من شوی

وارد بهشت من شوی

شادی زمانه ام برای تو

گریه و بهانه ام برای تو

تا توسرو باغ من شوی

چشم من چراغ من شوی

واژه ی ترانه ام برای تو

روح جاودانه ام برای تو

تا توآسمان من شوی

باز میهمان من شوی