مرحوم ادیب نیشابوری از تششتی که در نمازهای جماعت مسجد گوهرشاد وجود داشت و گاه در یک شبستان دو امام به نماز می ایستادند تا طرفدارانشان به آنها اقتدا کنند،بسیار دلگیر می شدند و می گفتند این با وحدت کلمه مسلمانی تناسبی ندارد.
دکتر شفیع کدکنی در ادامه خاطرهء خود از استادش می نویسند؛در انتفاد از مطلب فوق شعری را بر ما املا کردند که:
آب نجف خورده و فائق شده / حجه الاسلام خلایق شده
یک ورق آورده پر از صاف و درد / تا به وجوهات زند دستبرد
مفتی اعظم،ملک الاکلین / داده بدو منصب و جاهی چنین
کیست که داند زتمام انام / یک ره و یک مسجد و پانصد امام
باز هم این دسته زهم بدترند / درصدد آهوی یکدیگرند
..............................
اطلاعات/ضمیمه فرهنگی/ص3 /7/2/1390 /ش25017
دکتر شفیع کدکنی در ادامه خاطرهء خود از استادش می نویسند؛در انتفاد از مطلب فوق شعری را بر ما املا کردند که:
آب نجف خورده و فائق شده / حجه الاسلام خلایق شده
یک ورق آورده پر از صاف و درد / تا به وجوهات زند دستبرد
مفتی اعظم،ملک الاکلین / داده بدو منصب و جاهی چنین
کیست که داند زتمام انام / یک ره و یک مسجد و پانصد امام
باز هم این دسته زهم بدترند / درصدد آهوی یکدیگرند
..............................
اطلاعات/ضمیمه فرهنگی/ص3 /7/2/1390 /ش25017
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر