یکی از دوستان هم شهری مان که سالها ترک وطن نموده و در کانادا زندگی می کند؛آقای حسنعلی وحید است.
جناب اسفندیار معتمدی در ادامه خاطره خود می نویسند:بعضی مواقع در جلسات ماهانه که شرکت می کنیم از پشت تلفن احساس مودت خود را بیان می نماید،مثلا" در نوروز پیام تبریک زیر را برایمان خواند:
یکی شادباشی به سال نوین / نثار عزیزان بس نازنین
چو گاه شب و روز یکسان شود / چو نوروز آید بهاران شود
درودی نثار نیاکان ما / از این انتخاب بسی پر بها
که تحویل سال در تمام جهان / به یک لحظه باشد کران تا کران
من آن لحظه شاد یار توام / تو ای مام میهن به یاد توام
که ایران زمین سر خوش و زنده باد / به دوران هماره برازنده باد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر