ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست

انتخابات دوره دهم ریاست جمهوری با شور و هیجان بسیاری همراه بود و با خود رنگ و بوی شعارهای ابتدای انقلاب را زنده کرد و با آنکه چند روزی هست که نتایج انتخابات توسط وزارت کشور اعلام شده است، ولی طرفداران هر دو جناح سیاسی باز به متینگ ها و هورا کشیدن هایشان ادامه می دهند و حتی در برخی از مناطق با برخوردهای فیزیکی هم مواجه شده است. شب گذشته که در مراسم بازگشت مادر بزرگ پویا از حج شرکت کرده بودیم،همه حاضران مثل سالهای ابتدای انقلاب از سیاست دم می زدند و من هم که تنها تماشاگر مجادلات ومباحث سیاسی جمعیت بودم، ناگهان دیدم یکی از مهمانان شعر زیبای از خیام خواند که وصف روزگار و هم جریانات روز بود:
ابر آمد و باز بر سر سبزه گریست / بی بادهء ارغوان نمی باید زیست
این سبزه که امروز تماشاگه ماست / تا سبزهء خاک ما تماشاگه کیست؟