دهمین انتخابات ریاست جمهوری ایران ،یکی از گردنه های بحرانی پس از انقلاب است. در این مرحله شاهد تکرار رخدادهای تاریخ انقلاب 57 هستیم. رو دروئی خانواده ها و اقوام، همان موضع گیریی های دههء شصت را بیاد می آورد. در روزنامه ها آمده بود که فرزند آیت الله خزعلی یکی از فقهای سابق شورای نگهبان برائت خود را از فرزندش مهدی بخاطر مخالفتش با رئیس جمهور فعلی را اعلام نموده است. وحتی عده ای از بستگان و فرزندان سرداران شهدای دفاع مقدس در روزنامه اطلاعات چهارم تیر ماه می نویسند: ای کاش عزیزان ما بودند و یک بار دیگر در برابر چشمان ما به شهادت می رسیدند و ما جان دادنشان را به نظاره می نشستیم اما این روزها را نمی دیدیم .
وقتی جمعه گذشته خواهر بزرگم و فرزندش مهدی از اختلافاتی که میان فامیل افتاده و نظرات و مباحث تندی را میان آنها ایجاد کرده است،دلم گرفت و به دیوان خواجه پناه بردم تا این چند بیت آمد:
گر تیغ بارد در کوی آن ماه
گردن نهادیم الحکم لله
آئین تقوا ما نیز دانیم
لیکن چه چاره با بخت گمراه
ما شیخ و واعظ کمتر شناسیم
یا جام باده یا قصه کوتاه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر