"عبدالرحمان خازنی" دانشمند بزرگ ریاضی قرن پنجم به علت محجوب بودن تا آخر عمر مجرد ماند. استاد باستانی در مورد مجرد زیستن او می نویسند :خازنی مجرد ماندنش مانند حجره نشین ها یی مثل "پژدو مناش "فرانسوی مترجم و "جان گرنی" معلم کالج اکسفورد نبود بلکه مانند توصیه حجت الا سلام نیر تبریزی بود که می گفت:
شب پی تسکین نفس شهوتی / الذی را کرده جفت التی
استاد باستانی پس از بیان مطلب فوق می نویسند که شیخ ابوسعید ابوالخیر نیز درباره مجردان می سراید:
هر لذت و راحتی که خلاق نهاد / در حق مجردان آفاق نهاد
هر کس که ز طاق منقلب گشت به جفت / آسایش خود ببرد و بر طاق نهاد
....
باستانی پاریزی/نون جو و دوغ گو/ص174
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر