۱۳۸۸ مهر ۱, چهارشنبه

معطی العطایا الحکیم العدل فی القسم


استاد محمد رضا حکیمی که عمرشان طولانی باد در خاطراتشان از استاد ومعلمش ادیب نیشابوری(1396-1315 ق)می نویسند:
در هیجده سالگی درسهایم در نزد مرحوم ادیب به پایان رسید،بخاطر آنکه برخی قدر ناشناسی کرده و او را اندکی افسرده خاطر کرده بودند به جبران این مطلب قصیده ای در ثنا و ستایش استاد و مقام علمی و تربیتی او سرودم،ونسخهء آنرا به وسیله برادرم،محمد حکیمی،در شب نوروز 1333 ش به منزل استاد فرستادم و مورد تشویق فراوان استاد قرار گرفتم. قسمتی از آن قصیده به این شرح است:
الحمدلله ربی باری النسم / معطی العطایا الحکیم العدل فی القسم
هو الذی وهب الذوق السلیم لنا / والذوق ذلک عندی اعظم النعم
ثم السلام علی هادی الانام الی / دارالسلام،نبی جامع الکلم
و اله الصادقین الصادقین و هم / مشارق الوحی و الایات و الحکم.....
....
اطلاعات/شماره24477 -4/3/88/ص6

هیچ نظری موجود نیست: