من دیرینه ترین آشنای او بوده ام.حسن اتفاق آن شد که در همان زمان او یک کتاب فروشی کوچک در یزد باز کرده بود که پای من به آن باز شد.او نه تنها زندگی خود را با کتابفروشی شروع کرد،بلکه خود یک کتاب پرست تمام عیار بود.زندگی او زندگی عنقا وار بود و به همین یک همدم بسنده می کرد.
دکتر اسلامی ندوشن ضمن بیان مطلب فوق در رثای مهدی آذر یزدی که بیستم تیر ماه 1388به سوی جنان پر کشید می نویسند:
مرگ در حق او گویا به موقع رسید،مانند سیبی که چون رسید،از درخت بیفتد و آن مرحله ایست که در میان بود ونبود،وزنهء نبود سنگین تر می شود،رهایی بخش می شود.مصداق این رباعی که می گوید:
گر مرگ بداند که به هنگام آید / به زان نبود،نغز و دلارام آید
ناگه خبر از شکستن جام آید / چون یار بود که بر لب بام آید
.....
اطلاعات-شماره 24516-23/4/88/ص3
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر