فرخی یزدی چندین بار به خانه مان آمده بود،او را دقیقا" نمی شناختم.فقط قیافه مردی چاق و مهربان در ذهنم باقی مانده بود، تا آنکه در اواخر حکومت رضا شاه گروه دکتر تقی ارانی را دستگیر کردند.
خانم نجمه علوی در ادامه می نویسد:در آن زمان دکتر ارانی و برادرم آقا بزرگ و چند نفر دیگر در سال 1317 اعتصاب غذا کرده بودند که فرخی در زندان در وصف آنان شعر زیر را سروده بود:
صد مرد چو شیر عهد و پیمان کردند
اعلام گرسنگی به زندان کردند
شیران گرسنه از پی حفظ مقام
با شور و شعف ترک سر و جان کردند
....
نجمه علوی/ما هم در این خانه حقی داریم/ص22
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر