دراوایل سلطنت پهلوی از طرف رضاخان حاج مخبر السلطنه هدایت(نخست وزیر) وتیمور تاش (وزیر دربار)جهت مذاکره با علمای قم که علیه قانون نظام وظیفه و تحدید تریاک و چند قانون دیگر قیام واعتراض کرده بودند به شهر قم آمدند.
از طرف علما آیت الله العظمی حاج شیخ نور الله اصفهانی (نجفی) با نخست وزیر و وزیر دربار وارد مذاکره شد و ضمن بیان خواسته های علما خواهان اجرای قانون اساسی و نظارت پنج نفر از علمای طراز اول شد.در آن احوالی که علما متفرق می شدند ناگهان حاج آقا نورالله از دنیا رفت وعده ای گفتند که او را مسموم کردند و پیکرش را به عتبات عالیات تشییع نمودند.
سید جلال همایی ماده تاریخ وفات ایشان را که در سال 1346 اتفاق افتاد را چنین بیان می نماید:
آه کز جور سپهر کج مدار / نور حق از چشم ما مستور شد
آیت الله شیخ نورالله بقم /در جواب امر حق مامور شد
از خراب آباد تن بر بست رخت / بهر او قصر جنان معمور شد
آری آری جان بحق نزدیک گشت / چونکه از کاشانهء تن دور شد
در طواف کعبهء جانان بصدق / سعیش از راه صفا مشکور شد
آسمان حشمت و خورشید فضل / ای عجب پنهان بخاک گور شد
چون نظر بست از جهان دلفریب / ناظر حق و بحق منظور شد
زد بتاریخش رقم کلک سنا / شمع محراب عجم بی نور شد
.....
دییوان سنا/ص159
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر