ساحت روضهء او کعبهء ارباب نیاز

در سال 1343 ش داماد حضرت آیت الله سید محسن حکیم ،حاج آقا سید ابراهیم طباطبایی یزدی از طرف آن مرجع معظم به ایران می آید و برای مرقد مطهر و منور حضرت قمر بنی هاشم (ع)سفارش ضریحی به هنرمنران اصفهانی می دهد وقرار می شود که اشعار آن را مرحوم استاد جلال همایی بسرایند و استاد نیز قصیدهء زیر را می سرایند که بیست و یک بیت آن بر کتیبهء ضریح منقش می گردد:
یا رب این بارگه کیست بدین جاه عظیم / کاسمان خم شده پیش در او در تعظیم
نفخهء ساحت قدسش دم جان بخش مسیح / پنجهء گنبد بامش ید بیضای کلیم
بقعهء ماه بنی هاشم عباس علی است / که بود خاک رهش پادشهان را دیهیم
ساقی تشنه لبان باب حوایج که بود / روضهء مشهد او غیرت جنات نعیم
در سقایت بود آن چشمهء رحمت که ز فیض / رشحهء اوست یکی زمزم و دیگر تسنیم
گر فشاند ز کرم جرعهء آبی بر خاک / سر بر آرد رقص کنان عظم رمیم
ساحت روضهء او کعبهء ارباب نیاز / پایهء بقعهء او پایگه رکن حطیم
در حریم حرم آمنش از سعی و صفاست / آن مقامی که براو رشک برد ابراهیم
دست افشان ز سر عشق گذشت از سر و دست / هر دو را کرد به میدان شهادت تسلیم
هر که در سایهء لطف و کرمش جای گرفت / ایمن از هول قیامت بود و نار جحیم
هست مغبوط شهیدان ونباشد او را / پیش درگاه خدا روز جزا وحشت وبیم
بسلام در او هر که شد از راه خلوص / بشنود قول سلام از قبل رب رحیم
وآنکه چون دال نشد بر در او پشت دو تا / پیچ در پیچ چو یا باشد و دلتنگ چو میم
باری این روضه بود مرقد عباس شهید / که ز چونان خلفی مادر دهر است عقیم
واین ضریحی که بر او نو شده بینی باشد / هدیهء اهل صفاهان حسبالامر حکیم
دست اهل کرم و پنجهء ارباب هنر / هر دو گشتند در این کار بهم یار صمیم
بهر تاریخ همایی سنا گفت ببین / کایت صنع پدیدار شد از حکم حکیم
....
دیوان سنا/ص46