لیلی صفتند وشوهرم مجنون است

دکتر عزیزالله جوینی ضمن بیان خاطرات خود با ماهنامه کیهان فرهنگی می گوید:

سالها قبل وقتی می دیدم اهل قلم و تحقیق در منازلشان که ازدحام کتابها، باعث فراموشی نقش همسران می شود شعر طنز زیر را سرودم:

از همسر یک اهل قلم پرسیدند / چونی و چگونه ای و حالت چونست

گفتا گله دارم من از این شوهر خود / چندان که شمار آن زصد افزون است

نفرین کنم آن کس که مرا داد به شوی / دستم همه شب به خالق بی چون است

گفتم که گناه او چه باشد آیا / آورده هوو مگر دلت پر خونست؟

گفتا نه که ایکاش هووئی می بود / بدتر ز هوو که این از آن مادون است

در خانه ما بسی هووی خاموش / لیلی صفتند و شوهرم مجنون است
.....
کیهان فرهنگی /آذر 86/شماره 254/ص11