استاد سید محمد فرزان بیرجندی موی شکاف و عمیق در مسائل علمی و در دیانت و امانت به درجهء اعلی دست یافته بود.مقالات انتقادی او بر تصحیح مرزبان نامه علامه قزوینی،کلیله و دمنه عبدالعظیم قریب،ترجمهء قران ابوالقاسم پاینده،ترجمه قران زین العابدین رهنما و....گنجینه ای ارزشمند بشمار می آید.
استاد یغمایی می نویسند: وقتی انتقادات فرزان از ترجمه پاینده را در چند شماره مجله یغما چاپ کردیم.پاینده بوسیله دکتر احمد مهدوی دامغانی برای من و فرزان پیغام داد که از چاپ مقالات خود داری کنیم و الا من و مجله ام را توقیف می کند. من در پاسخ گفتم:در آن اداره که تو عضو هستی من رئیس هستم.ولی فرزان دیگر ادامه نداد.
در مراسم هفتاد سالگی فرزان نیز شعر زیر را گفتم . هرچند، چند سال بعد از دنیا رفت و از او یک دختر باقی مانده است.
شمار عمر به صد گر رسد پس از هفتاد / مسلم است که آخر بمیرد آنکه بزاد
رسول مرگ ولادت بود به قول رسول / من این حدیث به نقل از ثقات دارم یاد
به بوستان جهان از نهیب صرصر مرگ / نه سبزه ماند و نه گل،نه سرو و نه شمشاد
حیات ما به دمی بسته است و در مثل است / که باد آن چه بیاورد می رود بر باد
مدار کار جهان هر چه فکر فرسایی / جز این نباشد اگر دادخوانی ار بیداد
به گیتی آمدن و رنج بردن و مردن / بنای هستی ما را نهاد آن که نهاد
به هر بدست زمینی که پا نهی شنوی / به گوش هوش زانبوه خفتگان فریاد
جهان و هر چه در آن است هیچ در هیچ است / چه مال و نعمت قارون،چه فر و جاه قباد
پیغمبران و حکیمان دهر متفق اند / که برتری است به دانش که مه تری است به داد
به شان دانش و دین آیه ها به قران در / خدای عز و جل بر رسول بفرستاد
زجمله اهل جهان برگزید اهل قلم / به خواندن و به نبشتن نخست فرمان داد
بدان رهی که خدایش نمود بنهد روی / شریف مردم پاک اعتقاد پاک نژاد
به دین و دانش سید محمد فرزان / در این زمان نتوان یافت نیک مردی راد
فرشته ای است به پاکی و نیک خویی و مهر / اگر فرشته بود در فنون علم استاد
ز اولیای کرام است کاسمان درها / زمعجزات فضیلت به روی او بگشاد
غلام همت آنم که در تواضع و لطف / چنان زید که ورا بندگی کند آزاد
به اهل علم و ادب تا رسد هزاران سود / خدا کند به صد برساناد عمرش از هفتاد
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر