آی آدمها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید

در سال 1325 نخستین کنگره شعرا و نو یسندگانکشورمان با کمک حزب توده در خانهء فرهنگی ایران وشوروی تشکیل شد. ریاست این کنگره با ملک الشعرای بهار بود . صادق هدایت نیز از اعضاء هیات رئیسه بود. از بزرگان و ادیبان دیگری که در آن کنگره شرکت کرده بودند می توان به دکتر حمیدی شیرازی، نیما یو شیج ، جلال آل احمد، ابو القاسم حالت، محمد علی افراشته،نواب صفا،فریدون توللی،ژاله اصفهانی ، احمد گلچین معانی و حبیب یغمایی اشاره نمود.در همین کنگره نیما شعر معروف" آی آدمها" را می خواند:
آی آدمها که بر ساحل نشسته شاد و خندانید/ یک نفر در اب دارد می سپارد جان.
یک نفر دارد که دست وپای دائم می زند/روی این دریای تند و تیره و سنگین که می دانید.
آن زمان که مست هستید/از خیال دست یابیدن به دشمن.
آن زمان که پیش خود بیهوده پندارید/ که گرفتستید دست ناتوانی را / تا توانی بهتر راپدید آرید.
آن زمان که تنگ می بندید/ بر کمر هاتان کمربند
در چه هنگام بگویم من؟/یک نفر در آب دارد میکند بیهوده جان قربان.
آی آدمها که بر ساحل بساط دلگشا دارید:/نان به سفره جامه تان بر تن.یک نفر در آب می خواند شما را ./ موج سنگین را به دست خسته می کوبد./باز میدارد دهان با چشم از وحشت دریده./ سایه تان را ز دور دیده. آب را بلعیده در گود کبود و هر زمان بی تابیش افزون/ می کند زین آبها بیرون/ گاه سر گه پا.
آی آدمها/ او ز راه مرگ این کهنه جهان را باز می پا ید.
می زند فریاد و امید کمک دارد:/آِ آدمها که در ساحل آرام در کار تماشایید. .