زمانی اورنگ زیب پادشاه هندوستان برای شاهزادگان و امرای دولتی مجلسی تشکیل داده بود، در آن محفل از هر دری سخن می رفت تا نوبت به بدیهه گویی شاعران شد.پادشاه چهار کلمه "چشم، بیگانه ، دل و وطن" را معین کرد تا افراد حاضر طبع آزمایی کنند.در میان حاضران زیب النساء (مخفی)فی الفور شعر زیر را سرود:
"بیگانه "وار می گذری ازدیار "چشم"
ای نور دیده حب "وطن" در "دل" تونیست
وهمه حضار بعد از خواندن شعرتوسط شاهزاده،او را تشویق وتحسین کردند.
....
مجلهء دانش و فن/ش55/ص33
وهمه حضار بعد از خواندن شعرتوسط شاهزاده،او را تشویق وتحسین کردند.
....
مجلهء دانش و فن/ش55/ص33
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر