استاد بهاءالدین خرمشاهی در روزنامه اطلاعات، پنجم اردیبهشت هشتاد و هفت نقل می کند: یکی از اقوام دوستش در جنگ ایران و عراق شهید می شود و همسرش نیز سالهای طولانی به آیین و عرف جا معه صبر می کند تا آنکه توصیه های نزدیکان مبنی بر ازدواج با خواستگار شایسته ای منجر به نامزدی و عقد می شود.
همسر شهید که بهار نام دارد یک روز با همسر جدیدش به بهشت زهرا می روند وبر سر مزار همسر شهیدش رفته و در آنجا به دیوان خواجه شیراز تفالی می زنند که این ابیات می آیید:
به عزم توبه سحر گفتم استخاره کنم
بهار توبه شکن می رسد چه چاره کنم
سخن درست بگویم نمی توانم دید
که می خورند حریفان و من نظاره کنم
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر