همه ایران حراج است حراج

انقلاب مشروطیت که آغاز شد، عده ای از علمای سنتی از جمله شیخ فضل الله نوری به مقاومت برخاستند و از دربار و شاه حمایت کردند . سید اشرف الین گیلانی در همان درگیری های دو طرف در شماره 45 روزنامه نسیم شمال در مخالفت با مخالفین مشروطه شعر زیر را سرودند:

حاجی بازار رواج است رواج؟ / کو خریدار؟حراج است حراج

می فروشم همهء ایران را / عرض و ناموس مسلمانان را

رشت و قزوین و قم کاشان را / بخرید این وطن ارزان را

یزد و خوانسا ر حراج است حراج

کو خریدار؟ حراج است حراج

دشمن فرقهء احرار منم / قاتل زمرهء ابرار منم

شیخ..... سمسار منم / دین فروشنده به بازار منم

مال مردار حراج است حراج

کو خریدار؟ حراج است حراج

با همه خلق عداوت دارم / دشمنی با همه ملت دارم

از خود شاه وکالت دارم / به حراج از همه دعوت دارم

وقت افطار حراج است حراج

کو خریدار؟ حراج است حراج

شهر نو اردوی ملی زده رج / متفرق شده قزاق کرج

گر که دیوانه شوم نیست حرج / جز حراجم نبود راه فرج

رخت زر تار حراج است حراج

کو خریدار؟ حراج است حراج

طبل و شیپور و علم را کی میخاد؟ / شیر خورشید رقم را کی میخاد

تخت جمشید عجم را کی میخاد / تاج کی مسند جم را کی میخاد

اسب و افسار حراج است حراج

کو خریدار؟ حراج است حراج

می دهم تخت کیان را به گرو / می زنم مسند جم را به الو

می کشم قاب خورش را به چلو / می خورم قیمه پلو قرمه چلو

رشته خشکار حراج است حراج

کو خریدار ؟ حراج است حراج

آن شنیدم که حجج در عتبات / زده چادر به لب شط فرات

شده عازم به عجم با صلوات / جز حراجم نبود راه نجات

دین به ناچار حراج است حراج

کو خریدار ، حراج است حراج

گر ز اسلام بشد قطع اثر / ور به پا گشت به گیلان محشر

ور به تبریز ارس کرده مقر / هر چه شد شد به جهنم به سقر

فوج افشار حراج است حراج

کو خریدار ؟ حراج است حراج

جد مرحوم شه از مهر و وداد / هفده شهر ز قفقاز یه داد

آنچه از مال پدر مانده زیاد / می فروشد همه را بادا باد

همه یکبار حراج است حراج

کو خریدار ؟ حراج است حراج

می کشد صیحه سروش از طرفی / بختیاری به خروش از طرفی

ملت رشت به جوش از طرفی / شیخ را عزم فروش از طرفی

فرش دربار حراج است حراج

کو خریدار ؟ حراج است حراج

در همه مکر وفن استادم من / مفتی بصره و بغدادم من

قاضی سلطنت آبادم من / آی عجب در تله افتادم من

گرگ و کفتار حراج است حراج

کو خریدار ؟ حراج است حراج
....
جاودانه سید اشرف الدین گیلانی/ص86