یا حیوتی بانت یمینی ضبینی

از مخترعان بزرگ خط در زبان عربی باید" ابن مقله بیضاوی" را نام برد . استاد خطی که در قرن سوم هجری خطوط ریحانی/ ثلث /محقق/ نسخ/ توقیع/ رقاع وتعلیق را اختراع کرد.
او علاوه بر هنری که داشت عاشق سیاست و قدرت بود، به همین خاطر خلیفه عباسی" الراضی بالله"او را بر مسند وزارت منصوب کرد. او جانشین ابن رایق شد. از روزی که هنرمند بزرگ بر سر کار آمد ابن رایق شروع بر دسیسه چینی و بد بین ساختن خلیفه نسبت به وزیر جدید کرد.
سرانجام خلیفه ابن مقله را به زندان انداخت و دستور داد که دست راست او راقطع کنند. عده ای از دوستانش در نزد خلیفه از هنرها و خدمات ونگارش قران او سخن گفتند تا خلیفه دست او را نبرد ولی خلیفه حکم را صادر کرده بود.
مدتی بعد خلیفه پشیمان شد و دستور داد تا پزشکان دربار او رامعالجه کنند . وقتی سلامتی را دوباره به دست آورد خلیفه پیغام فرستاد که مجددا" به وزارت برسد او هم فورا" پذیرفت و به دربار آمد ولی این بار نیز ابن رایق بیکار ننشست و شروع به بدگویی او کرد تا بار دیگر اورا به زندان انداختند و دستور قطع زبانش را دادند مدتی بعد در 56 سالگی از دنیا رفت.
در هنگامی که دست راستش را قطع کدند شعر زیر رادر زندان بغداد سرود:
ما سمت الحیات لکن توثقت / از زندگی ملول نشدم اما به سو گند های آنان مطمین شدم
بایمانهم خیانت یمینی / پس دستم را قطع کردند
بعث دینی لهم بدنیای حتی / دین خود را بخاطر دنیای انها فروختم
حر مونی دنیاهم بعد دینی /وقتی دینم را از دست دادم مرا از دنیای خودشان بیرون کردند
ولقد خطت ما استطعت بجهدی /تا توانستم در راه آنها تلاش کردم
حفظ ارواحهم فما حفظونی / انها را از خطرات حفظ کردم ولی آ نها مرا حفظ نکردند
لیس بعد الیمین لذه عیشی/بعد از قطع دستم دیگر لذتی در زندگی ندارم
یا حیوتی بانت یمینی ضبینی/ ای زندگی حالا که دست راستم از من دور شد تو هم دور شو