بر روی سنگ مزار پژمان بختیاری از شاعران معاصر این شعر نقش بسته است:
ای که بر تربت من میگذری/بی نیازانه بدان می نگری
هیچ دانی که نهفته است اینجا؟/کیست این خسته که خفته است اینجا؟
یک جهان قصهء جانسوز این جاست/شاعری شوم و سیه روز این جاست
قدری آهسته برو پژمان است/که در این گور سیه پنهان است
آه و اشکش همه شب بوده ندیم/شمع هستیش هوا خواه نسیم
شربت مرگ چشیده است بسی/رنج چون او نکشیده است کسی
عمر او یکسره در سختی رفت/شب و روزش به سیه بختی رفت
بارها مرده و فرسوده شده است/تا که این مرتبه آسوده شده است
تازه چندیست که خوابش برده است/ بگذارید بخوابد مرده است
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر