یکی از شاعران قرن هفتم هجری" کمال الدین اسمعیل "مشهور به خلاق المعانی است .در خصوص علت این نامگذاری می گویند روزی شاعر در مجلس مهمی شعر زیر را خواند :
ای زلف تو همچو مشک و روی تو چو خون
ولی اشتباهی مصرع فوق را اینطور خواند
"ای روی تو همچو مشک وزلف تو چون خون "که ناگهان متوجه اشتباه خود شد ولی ذره ای بدون آنکه مکث کند
ادامه داد :
می گویم و می آیمش از عهده برون
مشک است ولی نرفته در نافه هنوز
خون است ولی آ مده از نافه برون
که تمامی حضار کف زدند واو را تحسین نمودند و گفتند که "خلق معنی "کرده است واز اینجا او را خلاق المعانی نامیدند
...
مجموعه جدول/بهمن 1380/ص104
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر